معنی نصرت نشان - جستجوی لغت در جدول جو

نصرت نشان

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

کارندۀ نعمت. کنایه از تخم افشاننده. که بذر بر زمین افشاند. (یادداشت مؤلف) : گاو گردون بر کهکشان چون گاو گردون در وی (اصفهان) نعمت نشان، چرخ هفتم از جی قطری وبحر قلزم از زندرود قطری. (ترجمه محاسن اصفهان)

لغت نامه دهخدا

نصرت شاه

(نُ رَ)

ابن علاءالدین حسین شاه، ملقب به ناصرالدین، چهل و هشتمین سلاطین بنگاله است. وی از سال 925 هجری قمری تا 939 حکمرانی کرد. (از تاریخ الخلفاء ص 277)
نهمین سلاطین تغلقیۀ دهلی است از 797 تا 802 هجری قمری حکمرانی کرد. (از تاریخ الخلفاء ص 269)

لغت نامه دهخدا